تاریخ انقضای بینایی شما سررسیده است!
به گزارش ساخت اپل آی دی افرادی که ایمپلنت چشم بیونیک دارند بعد از انقضای این گجت کاشته شده در بدنشان، باردیگر نابینا می شوند.
به گزارش ساخت اپل آی دی به نقل از ایسنا و به نقل از اینسایدر، به دست آوردن بینایی و از دست دادن باردیگر آن چند سال بعد از بهبود، چشم انداز ترسناکی است که دستکم ۳۵۰ نفر از مصرف کنندگان نوعی ایمپلنت بیونیک با آن روبرو هستند.
شرکت "Second Sight Medical Products" که یک شرکت بیوتکنولوژی است حالا در آستانه ورشکستی قرار دارد. این شرکت در سال ۲۰۱۳ تاییدیه سازمان غذا و داروی آمریکا را برای ایمپلنتی پیشرفته دریافت کرد که باآنکه دید "طبیعی" را به فرد باز نمی گرداند اما چیزی نزدیک به آنرا فراهم می کرد.
تولید ایمپلنت شبکیه "آرگوس the Argus II)"II) در سال ۲۰۱۹ برای ساخت یک فناوری جدیدتر متوقف گردید.
اکنون صدها نفر که هنوز از ایمپلنت قدیمی استفاده می نمایند در شرایط بدی قرار گرفته اند. به رغم وعده ها هیچ بروزرسانی نرم افزاری جدیدی برای آنها فراهم نشده است و در صورت بروز خطا هیچ تعمیراتی عرضه نمی گردد. این بدان معناست که بعضی از آنها بینایی خویش را به صورت کامل از دست داده اند و برخی دیگر در معرض خطر قرار دارند.
از پالس های نور تا بازگشت به دنیای تاریک
این دستگاه که با جراحی در بدن کاشته می شود برای افرادی مثل "باربارا کمپبل"(Barbara Campbell) که بینایی خویش را به علت یک بیماری ژنتیکی به نام "ورم رنگیزه ای شبکیه" یا "رتینیت پیگمنتوزا"(Retinitis pigmentosa) از دست داده بود نوعی بینایی ابتدایی ایجاد می کرد. این بیماری سبب شد که باربارا در ۳۰ سالگی کاملا نابینا شود و آرگوس II تنها گزینه او برای بازیابی درجاتی از بینایی بود.
این ایمپلنت اگر کاملا به بازگشت بینایی کمک نکند اما مقادیری از آنرا بازمی گرداند. این دستگاه به همراه عینک های مخصوص و گیرنده ای که ویدئو را به پالس های نور تبدیل می کند، کار می کند. این پالس ها در بعضی از افراد به دیدن خطوط عابر پیاده و اشکال اولیه کمک کردند.
"کمپبل" ایمپلنت خویش را بعنوان بخشی از یک آزمایش بالینی در سال ۲۰۰۹ دریافت کرد و اظهار داشت که این ایمپلنت به او کمک کرد تا چهار سال را در خیابان های شلوغ و متروهای شهر نیویورک حرکت نماید و بعد از آن دستگاه متوقف گردید و همه جا باردیگر تاریک شد.
این در حالی است که برای برخی دیگر مدتی طول کشید تا به آن عادت کنند. "لیندا کرک"(Linda Kirk) می گوید که جرقه های نور بیشتر حواس پرت کن بوده اند تا مفید. او پس از چندسال استفاده از دستگاه را متوقف کرد.
"کرک" و "کمپبل" احیانا نمی توانند دیگر از ایمپلنت خود استفاده کنند اما این فناوری در چشم آنها باقی مانده است و علاوه بر آن می تواند هنگام انجام اسکن ام آرآی برای آنها خطرآفرین باشد و گزینه هایی که برای برداشتن آن وجود دارد گرانقیمت و دردناک هستند.
ایمپلنت جدید که اوریون(Orion) نام دارد هم از عینک های مشابه و دوربین فیلمبرداری استفاده می نماید اما این دفعه مستقیما مغز را تحریک می کند و از راه چشم صدمه دیده کار نمی نماید. این دستگاه هم اکنون در کارآزمایی بالینی قرار دارد و شش بیمار از آن استفاده می نمایند. بودجه ۶.۴ میلیون دلاری آن توسط موسسه ملی بهداشت ایالات متحده آمریکا تأمین می شود و مقرر است طی پنج سال آینده وارد بازار شود.
با این حال بعضی از شرکت کنندگان به اسپکتروم(Spectrum) گفته اند که با عنایت به آینده نامشخص شرکت، آنها قصد دارند این ایمپلنت را در انتها مطالعه از بدن افراد خارج کنند.
"بنجامین اسپنسر"(Benjamin Spencer) یکی از شرکت کنندگان کارآزمایی اوریون که ایمپلنت خویش را در سال ۲۰۱۸ دریافت کرده می گوید: اگر سه سال قبل آنچه امروز می دانم را می دانستم احیانا برای این کار ثبت نام نمی کردم.
منبع: idstore.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب