چرا بعضی از انواع کووید-۱۹ کشنده تر هستند؟
به گزارش ساخت اپل آی دی پژوهشگران آمریکایی در آزمایش روی موش ها به بررسی این مورد پرداخته اند که چرا بعضی از انواع کووید-۱۹ کشنده تر از سایر گونه های این بیماری هستند؟
به گزارش ساخت اپل آی دی به نقل از ایسنا و به نقل از ییل نیوز، چرا ۸۰ تا ۹۰ درصد افراد مبتلا به کووید-۱۹ فقط نوع خفیف این بیماری را تجربه می کنند؛ در حالیکه ۱۰ تا ۲۰ درصد افراد با نشانه های شدیدتری مواجه می شوند که می توانند تهدیدکننده زندگی باشند؟
پژوهشگران آزمایشگاه "ریچارد فلاول"(Richard Flavell)، استاد ایمنی شناسی "دانشگاه ییل"(Yale University) تصمیم گرفتند این سوال را از راه موش هایی متوجه شوند که برای داشتن سیستم ایمنی شبیه به سیستم ایمنی بدن انسان مهندسی شده اند.
پژوهشگران گزارش دادند که این موش های مهندسی شده نشان می دهند که علت های کووید-۱۹ شدید امکان دارد در واکنش التهابی نسبت به ویروس نهفته باشند.
همینطور این پژوهش نشان داد که دو روش درمانی شناخته شده شامل استفاده از پادتن های مونوکلونال و استروئید دگزامتازون می توانند به درمان کووید-۱۹ کمک کنند اما در مورد پادتن ها، درمان تنها در صورتی موثر است که در اوایل دوره بیماری تجویز شود. در مورد استروئیدها هم تنها در صورتی مؤثر است که در مراحل بعدی بیماری تجویز شود.
واکنش های متفاوت سیستم ایمنی نسبت به ویروس که در حیوانات آزمایشگاهی و انسان مشاهده می شوند، تعیین نقطه عطف میان موارد خفیف و شدید کووید-۱۹ را برای دانشمندان دشوار کرده است اما موش های آزمایشگاه فلاول که برای داشتن سیستم ایمنی شبیه به سیستم ایمنی انسان مهندسی شده بودند، فرصتی را برای پاسخ دادن به این پرسش فراهم کردند.
فلاول اظهار داشت: اگر یک موش آزمایشگاهی استاندارد را با "کروناویروس سندرم حاد تنفسی ۲"(SARS-CoV-2) آلوده کنید، به شکل جدی بیمار نمی گردد اما موش های مهندسی شده ما بیمار می شوند و بهبود نمی یابند چونکه همه سیستم ایمنی آنها درگیر می شود.
این گروه پژوهشی به سرپرستی "اسن سفیک"(Esen Sefik)، عضو "موسسه پزشکی هاوارد هیوز"(HHMI) در "بنیاد پژوهش سرطان دیمون رانیون"(Damon Runyon Cancer Research Foundation)، کروناویروس سندرم حاد تنفسی ۲ را که از افراد مبتلا به نوع شدید بیماری گرفته شده بود، به مجرای بینی موش های مهندسی شده وارد کردند و سپس، به بررسی جریان بیماری پرداختند.
آنها دریافتند که موش های آلوده، نشانه هایی مشابه انسان های مبتلا به بیماری شدید نشان می دهند که صدمه ریوی، کاهش وزن و افزایش واکنش ایمنی التهابی را در بر دارد. سپس، آنها موش ها را با پادتن های مونوکلونال عرضه شده توسط "میشل نوسنزوایگ"(Michel Nussenzweig)، ایمنی شناس "دانشگاه راکفلر" (Rockefeller University) و پژوهشگر موسسه پزشکی هاوارد هیوز، درمان کردند. پژوهشگران دریافتند این پادتن ها که به صورت ویژه ویروس را هدف قرار می دهند، اگر قبل از مبتلا شدن یا فورا بعد از مبتلا شدن دریافت شوند، مؤثر هستند اما اگر در مراحل بعدی مبتلا شدن تجویز شوند، تاثیر چندانی در از بین بردن نشانه های بیماری ندارند.
در مقابل، دگزامتازون سرکوب کننده ایمنی، در مراحل ابتدایی مبتلا شدن برای موش ها کشنده بود؛ یعنی زمانی که واکنش ایمنی ابتدایی را که برای مبارزه با ویروس حیاتی بود، سرکوب کرد. با این حال، دگزامتازون با سرکوب واکنش التهابی که صدمه رساندن به اندام ها را شروع کرده بود، به رفع عفونت در مراحل بعدی بیماری کمک کرد.
سفیک اظهار داشت: در اوایل دوره بیماری، یک واکنش ایمنی قوی برای بقا ضروریست اما در مراحل بعدی بیماری می تواند کشنده باشد.
به قول دانشمندان، موش های مهندسی شده امکان دارد سرنخ هایی قوی را درباره علت ها و درمان های احتمالی کووید-۱۹ طولانی و شدید نشان دهند.
این پژوهش، در مجله "Nature Biotechnology" به چاپ رسید.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب