ذرات خون جوان و کمک به موش های پیر برای مبارزه با پیری
یک مطالعه جدید، یک جزء خاص از خون جوان را شناسایی کرده است که به موش های مُسن کمک می نماید تا از لحاظ فیزیکی جوان شوند.
به گزارش ساخت اپل آی دی به نقل از ایسنا و به نقل از نیو اطلس، مطالعات اخیر نشان داده است که تزریق پلاسمای خون از موش های جوان به موش های مسن می تواند سلول های آنها را جوان کرده و بعضی از اثرات پیری را در آنها معکوس کند.
حالا در یک مطالعه جدید، محققان دانشگاه "پیتسبورگ" یک جزء خاص از خون جوان را شناسایی کرده اند که عملکرد ترمیم عضلات از دست رفته را بهبود می بخشد و به صورت بالقوه منجر به توسعه درمان های جدید ضد پیری می شود.
با افزایش سن، متابولیسم کُند می شود و خیلی از عملکردهای ترمیم سلولی کارآیی خویش را از دست می دهند و در نتیجه سلامت و قدرت بدنی ما با پیری کاسته می شود. ازاین رو تصور می شود که تزریق خون از جوانان می تواند به بازگرداندن نشاط جوانی در افراد مسن کمک نماید.
در سال 2014 یک گروه از محققان همین ایده را آزمایش کردند و با تزریق پلاسما از موش های جوان به موش های مسن تر دریافتند که موش های پیر در وظایف در ارتباط با حافظه فضایی، بهتر از موش های هم سن و سال خود عمل می کنند. مطالعات بعدی پروتئین های خاصی را در خون و پلاسمای موش های جوان شناسایی نمودند که طول عمر موش ها را می افزایند و یا پیشرفت زوال شناختی در بیماری آلزایمر را کم می کنند.
حالا مکانیسم جدیدی کشف شده است. تیم محققان دانشگاه "پیتسبورگ"، وزیکول ها یا ریزکیسه های خارج سلولی(EVs) که ذرات مبتنی بر لیپید هستند که پروتئین ها و سایر مولکول ها را میان سلول ها حمل می کنند، به صفر رساندند. محققان ریزکیسه های خارج سلولی را که به نظر می رسید در ترمیم عضله نقش دارند، بررسی کردند.
وزیکول یا ریزکیسه یک حباب درون یا بیرون سلول است که حاوی مایع یا سیتوپلاسم بوده و پوسته آن یک غشای دولایه لیپیدی است. به صورت دقیق تر، وزیکول یک کیسه پوسته مانند درون سلولی است که به ترابری و اندوختن مواد می پردازد. وزیکول دست کم از یک لایه دوجداره فسفولیپیدی تشکیل شده است.
"آمریتا ساهو" نویسنده ارشد این مطالعه می گوید: ما به این فکر کردیم که آیا وزیکول های خارج سلولی امکان دارد به بازسازی ماهیچه ها کمک کنند، چونکه این حامل ها از راه خون و سایر مایعات بدن بین سلول ها حرکت می کنند. ریزکیسه های خارج سلولی مانند نامه ای در یک بطری شناور روی سطح دریا، اطلاعات را به سلول های هدف می رسانند.
محققان ابتدا سرم خون موش های جوان را جمع آوری کردند و آنرا به موش های مسن که صدمه های عضلانی داشتند تزریق کردند. همانطور که انتظار می رفت، موش های تحت درمان نسبت به موش هایی که دارونما دریافت نمودند، ظرفیت بازسازی عضلانی بیشتری از خود نشان دادند، فیبرهای عضلانی بزرگتر در آنها باردیگر رشد کرد و قدرت بیشتری به دست آوردند. اما زمانی که ریزکیسه های خارج سلولی از سرم حذف شدند، اثرات ترمیمی هم ناپدید شدند.
محموله ریزکیسه های خارج سلولی عامل مهمی هستند. محققان در یک بررسی دقیق تر دریافتند که این ریزکیسه های خارج سلولی، "آران های پیام رسان"(mRNA) را منتقل می کنند که پروتئینی به نام "کلوتو"(Klotho) را رمزگذاری می کند که تنظیم کننده بازسازی در سلول های بنیادی عضلانی است. ریزکیسه های خارج سلولی موش های جوان، نسخه های بیشتری از این "آران های پیام رسان کلوتو" را نسبت به موش های مسن حمل می کردند، ازاین رو تزریق ریزکیسه های خارج سلولی جوان، ماهیچه های موش های مسن تر را قادر به بازسازی بهتری کرد.
در حالیکه هنوز روزهای اولیه این تحقیقات است و تابحال فقط بر روی موش ها آزمایش شده است، این تیم می گوید که این کشف در نهایت می تواند منجر به توسعه درمان های جدیدی برای ضعف ها یا صدمه های در رابطه با افزایش سن شود.
"فابریسیا آمبروزیو" نویسنده مسئول این مطالعه می گوید: ریزکیسه های خارج سلولی امکان دارد برای تقویت ظرفیت بازسازی عضلات در افراد مسن و بهبود عملکرد بعد از صدمه مفید باشند. یکی از ایده هایی که ما واقعاً مشتاق آن هستیم، مهندسی ریزکیسه های خارج سلولی با محموله های خاص است تا بتوانیم پاسخ سلول های هدف را دیکته نماییم.
این مطالعه در مجله Nature Aging انتشار یافته است.
منبع: ساخت اپل آی دی
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب