چند مشکل ساده فضانوردان
احیانا شما هم داستان معروف هزینه چند میلیون دلاری آمریکایی ها برای درست کردن وسیله نوشتاری در فضا را شنیده اید در حالیکه روس ها برای حل این مشکل از مداد استفاده کردند.
به گزارش ساخت اپل آی دی به نقل از ایسنا، روزنامه «خراسان» در ادامه نوشت: به هر حال امکانات اولین سفر فضایی که یوری گاگارین روس در آوریل سال ۱۹۶۱ با فضاپیمای وستوک - یک انجام داد، با امکاناتی که حالا فضانوردان از آن بهره می برند قابل قیاس نیست. این رفع خطاها یا توسعه تکنولوژیک ابزارها به دنبال بررسی های بعد از آخر هر مأموریت فضایی، حاصل شده است؛ مأموریت هایی که لزوما همه آنها موفقیت آمیز نبوده است. با این وجود مسافران فضا که به لطف بلندپروازی های ایلان ماسک، مالک شرکت اسپیس ایکس و تسلا، تعدادشان رو به افزایش است، همچنان با چالش های حل نشده یا جدید مواجهند.
در ادامه برخی از این چالش ها و راهکارهای عرضه شده برای حل آن را می خوانید.
دسترسی نداشتن به لوله کش در فضا!
شرکت فضایی «اسپیس ایکس» در حالی هفته گذشته چهارمین گروه از فضانوردان را برای ماموریتی شش ماهه به ایستگاه بین المللی فضایی ارسال کرد که کپسول حامل فضانوردان در مأموریت قبلی با نقص هایی در سرویس بهداشتی روبه رو بود. حالا با رفع این اشکال در کپسول «کرو دراگون»، مقامات این شرکت درباره نقص فنی مأموریت سه روزه ای که چند هفته پیش انجام شد، سخن گفته اند. یک مقام اسپیس ایکس به خبرنگاران اظهار داشت: «لوله ای که ادرار را به داخل مخزن هدایت می کند، در مأموریت اینسپریشن ۴ شکست و محتویات آن به داخل فن نشت کرد. سپس فن، ادرار را به فضایی محصور زیر کف فضاپیما پاشید. به قول گرستن مایر، چهار مسافر در طول مأموریت متوجه مشکل نشدند. او اضافه کرد: «تا وقتی به زمین بازنگشتیم، واقعا متوجه مشکل نشدیم و خدمه هم اصلا به آن پی نبردند. وقتی فضاپیما را بازگرداندیم، به کف نگاه انداختیم و آلودگی را زیر آن مشاهده کردیم.»، ولی اکنون در طراحی جدید توالت هیچ لوله ای وجود ندارد که مانند پرواز قبلی گرفتار مشکل نشتی شود.
چسب نواری نجات بخش
چند هفته قبل از پرتاب فضانوردان، شبکه نتفلیکس پخش مستندی به نام «شمارش معکوس، مأموریت اینسپریشن ۴ به فضا» را شروع کرد. این مجموعه چند قسمتی، نگاهی اجمالی به زندگی فضانوردان، چگونگی انتخاب و مراحل لازم به منظور آمادگی آنها برای سفر فضایی عرضه کرده است. چند روز پیش، کاربران به نکته ای جالب در سومین قسمت این مستند پی بردند و آن وجود یک رول نوار چسب درمیان مجموعه متنوع تجهیزات قرارگرفته درون کپسول «کرو دراگون»، بود. نوار چسب ساده امکان دارد وسیله ای با فناوری پایین به نظر آید؛ اما همین ابزار معمولی پیش تر جان فضانوردان را نجات داد. واضح ترین مثال از کاربرد چسب نواری، درجریان مأموریت قمری آپولو ۱۳ رخ داد. آن زمان، وقوع انفجار در ماژول سرویس فضاپیما باعث تخلیه اکسیژن خدمه به درون فضا شد. خدمه برای نجات خود در ماژول ماه نشین پناه گرفتند؛ اما مشکل این جا بود که این بخش از فضاپیما برای پشتیبانی از دو نفر طراحی شده بود و حضور سه نفر در آن، سطوح دی اکسید کربن را به طرز خطرناکی افزایش می داد. ازاین رو، فضانوردان باید روی سامانه فیلترکننده، تصفیه کننده دی اکسید کربن مربعی نصب می کردند و در همین جا بود که چسب نواری به کار آمد. درجریان مأموریت آپولو ۱۷ هم چسب نواری وسیله ای بود که برای تعمیر گلگیر شن رو قمری به کار آمد.
معضل لباس های کثیف در فضا
در این میان مشکلاتی وجود دارد که متخصصان در حال یافتن چاره ای برای آن هستند. فضانوردان ایستگاه فضایی هر روز برای مقابله با آثار بی وزنی بر عضله و استخوان هایشان، دو ساعت ورزش می کنند. این مساله سبب می شود لباس های ورزشی به دلیل تعریق، بدبو و چسبناک شوند. به قول للاند ملوین، فضانورد سابق ناسا، لباس های فضانوردان چنان به سرعت کثیف می شوند که مجبورند هر هفته از دو عدد جدید استفاده کنند. مشکل این است که در فضا امکانی برای شست و شوی لباس وجود ندارد. از شروع مأموریت های فضایی تابحال روال این گونه بوده است که فضانوردان لباس های زیر، لباس ورزش یا هر لباس و شلوار دیگری را آن قدر می پوشند که کثیف و بدبو شوند و دیگر قابل استفاده نباشند. سپس آنها را داخل یک محموله گذاشته و در نزدیکی جو رها می کنند تا بسوزند. مارک سیویک، شیمی دان و متخصص فناوری های حفاظت خانگی و ساخت پارچه در شرکت تولیدکننده محصول تاید می گوید: «اهمیت این مساله زمانی مشخص می شود که بدانیم یک فضانورد سالانه به ۶۸ کیلوگرم لباس در فضا نیاز دارد.» حالا ناسا می خواهد این وضعیت را با کمک شرکت پروتکتر اند گمبل (P&G)، صاحب عنوان تجاری «تاید» تغییر دهد. به قول ناسا، در اواخر سالجاری میلادی، یک جفت شوینده و پاک کننده لکه تاید به ایستگاه فضایی بین المللی ارسال خواهد شد تا تأثیر آنها بر لباس های کثیف و عرق آلود آزمایش شود. سپس در ماه مه سال ۲۰۲۲ شماری دستمال های مرطوب کننده و لکه بر برای آزمایش به فضانوردان تحویل داده می شود تا تأثیر عملی آنها مشخص شود.
ابزارهای امنیتی برای روز مبادا
اگر ازجمله علاقه مندان به سینما باشید، احیانا در فیلم هایی نظیر افق رویداد یا سولاریس، تصویر گردشگران فضایی را دیده اید که کنترل خویش را ازدست می دهند. اما معلوم شده این ایده درواقع به قدر کافی برای ناسا و اسپیس ایکس نگران کننده بوده است. به قول میریام کرامر، خبرنگار آکسیوم، درمیان تجهیزات فراوانی که دراختیار فضانوردان مأموریت اینسپریشن ۴ قرار گرفت، وسایل محدودکننده همچون بست کمربندی و دارو بود تا اگر فردی به «عامل خطر» تبدیل گردد، دیگران از آنها استفاده کنند. به نقل از مجموعه ای از دستورالعمل های رسمی ناسا که به دست آسوشیتدپرس رسیده است، سازمان فضایی از سال ۲۰۰۱، برای مواجهه با این رویداد برنامه داشته است. بدین منظور، به اعضای خدمه آموزش داده می شود تا مچ پا و دست فضانورد متخاصم را با چسب نواری ببندند و درصورت احتیاج به او آرام بخش تزریق کنند. چنین سناریویی بسیار ترسناک به نظر می رسد اما وقوع آن بسیار بعید است. تمام فضانوردان ناسا مدت ها قبل از آن که پرتاب شوند، تحت تجزیه وتحلیل های روان شناختی سخت گیرانه قرار می گیرند.
منبع: ساخت اپل آی دی
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب