احتمال میزبانی از اقیانوس در نزدیک ترین دنیای بیگانه به منظومه شمسی
به گزارش ساخت اپل آی دی نزدیک ترین دنیای بیگانه به منظومه شمسی ما که تنها ۴ سال نوری از ما فاصله دارد، امکان دارد اقیانوس هایی مانند زمین داشته باشد.
به گزارش ساخت اپل آی دی به نقل از ایسنا و به نقل از آی ای، حیات بیگانه امکان دارد نزدیک تر از آن چیزی باشد که فکرش را می کردیم.
وجود حیات و قابلیت سکونت در سیارات سنگی به اندازه زمین به عوامل مختلفی همچون ترکیب شیمیایی و ساختار داخلی آنها بستگی دارد. اینها همراه با فاصله ی سیاره از ستاره میزبان خود و خصوصیات آن، اساساً شرایط میزبانی از حیات و قابلیت سکونت را نه تنها در همسایگی ما، بلکه برای سیارات فراتر از منظومه شمسی هم شکل می دهند.
بر مبنای یک مطالعه پیش چاپ، نزدیکترین منظومه ستاره ای به زمین احیانا میزبان حداقل یک سیاره سنگی در منطقه ی قابل سکونت خود است و امکان دارد ظرفیت ذخیره آب معادل با زمین را داشته باشد.
به عبارت دیگر، نزدیکترین دنیای بیگانه به منظومه شمسی ما امکان دارد اقیانوس هایی به اندازه زمین داشته باشد.
"هائیانگ وانگ" نویسنده اصلی این مطالعه که محقق فوق دکتری در گروه زیست پذیری سیارات فراخورشیدی در موسسه فناوری فدرال زوریخ (ETH) است، با چندین دانشمند دیگر برای توسعه مدلی کار کرد که ترکیب سیارات سنگی را به شکل غیرمستقیم مطالعه می کند و شرایط ستاره میزبان آنها را تجزیه و تحلیل می کند.
این روش برای نزدیکترین ستاره های شبیه به خورشید مانند آلفا قنطورس A و B که سه گانه ای از ستارگان را به همراه "پروکسیما قنطورس" می سازند، برای تخمین ترکیب هر سیاره سنگی و زمین مانندی که در منطقه قابل سکونت "آلفا قنطورس" قرار دارند، به کار گرفته شد.
این مدل سازی نشان داده است که فضای داخلی و اتمسفر اولیه این سیارات چگونه می تواند باشد و محققان دریافتند که در مقایسه با زمین، سیاره ای واقع در منطقه قابل سکونت منظومه "آلفا قنطورس" احتمالاً دارای یک سیاره شبیه به زمینِ اولیه است که تحت سیطره سیلیکات ها است و غنی از گونه های حاوی کربن مانند گرافیت و الماس است.
سیاراتی که به دور منظومه "آلفا قنطورس" در فاصله ایمن از ستارگان میزبان خود می چرخند هم احتمالاً دارای هسته آهنی کمی بزرگتر از زمین و تقریباً همان ظرفیت از ذخیره آب هستند.
امکان دارد فکر کردن به زندگی در آنجا خیلی زود باشد. بر طبق این مطالعه، سیاره های موجود در آنجا احتمالاً جوی بسیار شبیه به روزهای اولیه زمین در عصری به نام «نخست زیستی"(Archean) دارند که تقریباً ۴ تا ۲.۵ میلیارد سال پیش در زمین حاکم بوده است. در تاریخ باستانی سیاره ما این دوران، زمانی بوده که سطح زمین سرد شده بود و قاره ها آغاز به شکل گیری کردند و نخستین نشانه های حیات بدوی ظاهر شد. در حالیکه در این مرحله روی زمین، آب مایع وجود داشت، اما احیانا بسیار اسیدی بوده و اتمسفر به شدت فاقد اکسیژن آزاد بوده است.
علاوه بر این، در حالیکه هر دو ستاره آلفا قنطورس A و B از بسیاری جهات شبیه به خورشید خودمان هستند، فلزینگی آنها تقریباً ۷۲ درصد بیشتر از خورشید ما است که می تواند روند تراکم و تبخیر را در یک سیاره سنگی در منطقه قابل سکونت آنها تغییر دهد.
در اخترشناسی و کیهان شناسی، "فلزینگی"(Metallicity) نشان دهنده نسبتی از جرم یک جسم نجومی است که از عنصرهایی به جز هیدروژن و هلیوم ساخته شده است. از آنجائیکه ستاره ها که بیشترِ جرم مرئی جهان را ساخته اند، بیشتر از هر چیز از هیدروژن و هلیوم ساخته شده اند، اخترشناسان برای سادگی، همه عنصرهای سنگین تر از این دو عنصر را فلز می نامند. ازاین رو سحابی ای که دارای مقدار زیادی کربن، نیتروژن، اکسیژن و نئون باشد، پُرفلز دانسته می شود، هرچند که این عنصرها را در علم شیمی فلز نمی دانند.
ستاره شناسان در فوریه سالجاری نشانه هایی از یک سیاره بالقوه حامی حیات را مشاهده نمودند که به دور منظومه "آلفا قنطورس" می چرخد که به صورت خاص، نزدیک تر به "آلفا قنطورس A" است.
مطالعه اخیر "وانگ" و همکارانش به ما کمک می نماید تا بهتر شرایط فعلی در سیارات سنگی واقع در تقریباً فاصله ۴.۳۷ سال نوری را تخمین بزنیم.
با این وجود، "وانگ" اعتقاد دارد که پیش از این که بتوان در مورد قابلیت سکونت سیارات مشابه زمین در آنجا صحبت کرد، تحقیقات بیشتری برای تعیین این که چگونه تفاوت بین آلفا قنطورس A و B و خورشید ما بر تکامل یک سیاره سنگی تاثیر می گذارد، ضروری می باشد. اما حتی با وجود اقیانوس های اسیدی و بدون اکسیژن آزاد هم سیاره ای مانند این می تواند برای سکونت انسان بسیار دوستانه تر از مریخ باشد و ما فقط باید راهی برای رسیدن به آن پیدا نماییم که در طول عمر یک انسان ممکن باشد.
منبع: ساخت اپل آی دی
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب