پانسمان زخم های مزمن با بهره گیری از پروتئین انسانی!
پژوهشگران آلمانی تلاش می کنند نوعی بانداژ برای پانسمان زخم های مزمن ابداع کنند که با بهره گیری از پروتئین انسانی تولید شده است.
به گزارش ساخت اپل آی دی به نقل از ایسنا و به نقل از نیواطلس، برای ساختن پانسمانی که بدن انسان بتواند آنرا به خوبی تحمل کند، بهتر است از موادی استفاده گردد که از خود انسان گرفته شده اند. این روشی است که پژوهشگران آلمانی در پیش گرفته اند تا یک بانداژ مبتنی بر "تروپوالاستین"(Tropoelastin) ابداع کنند.
مولکول های پروتئین تروپوالاستین، بصورت طبیعی توسط بدن انسان تولید می شوند و عنصر اصلی سازنده "الاستین"(Elastin) به شمار می روند. الاستین، یک پلیمر زیستی است که به پوست و اندام ها، خاصیت کشسانی می بخشد. دانشمندان در گذشته تلاش نموده اند که با تزریق مستقیم تروپوالاستین به زخم ها، جای زخم را کاهش دهند اما موفقیت چندانی نداشتند.
پژوهشگران "موسسه فرانهوفر"(Fraunhofer Institute)، "دانشگاه مارتین لوتر هاله ویتنبرگ"(MLU) و شرکت زیست فناوری "اسکینومیکز"(Skinomics)، درحال بررسی استفاده از این پروتئین در یک بانداژ برای زخم های مزمنی هستند که درمان آنها دشوار است.
آنها از یک پروسه الکتروریسی استفاده کردند تا نانوالیاف تروپوالاستین را تولید کنند که به یکدیگر پیوند داده می شوند و ورقه ای از مواد شبیه به الاستین را می سازند. بگفته پژوهشگران، پانسمان به دست آمده، سازگاری زیستی، دوام، تجزیه پذیری زیستی و خاصیت های مکانیکی مطلوب مشابه خاصیت های پوست را ترکیب می کند.
علاوه بر این، باتوجه به ماهیت زخمی که بانداژ برای درمان آن طراحی می شود، می توان خاصیت هایی مانند اندازه منافذ و خواص مکانیکی آنرا تغییر داد. اسکینومیکز، آزمایش های پیش بالینی را جهت بررسی سازگاری زیستی پانسمان آغاز نموده و تا حالا نتایج خوبی را گزارش داده است.
دکتر "کریستین اشملزر"(Christian Schmelzer)، از پژوهشگران این پروژه اظهار داشت: الاستین از نظر شیمیایی و آنزیمی، بسیار بادوام و زیست سازگار است و هنگامی که بعنوان یک ماده زیستی در انسان مورد استفاده قرار بگیرد، رد شدن ایمونولوژیکی را در پی ندارد. بدین سبب ما می خواهیم راهکارهای جدیدی را برای درمان زخم های پیچیده بر طبق تروپوالاستین انسانی ابداع نماییم.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب