اثبات اثرات ضدپیری انار در آزمایشات بالینی
به گزارش ساخت اپل آی دی به نظر می آید یك تركیب مشتق شده از انار در كاهش بعضی از فرآیندهای پیری سلولی در آزمایشات بالینی موثر واقع شده است و می توان به اثر جوان كننده این عصاره امیدوار بود.
به گزارش ساخت اپل آی دی به نقل از ایسنا و به نقل از گیزمگ، از آنجایی كه پیری عامل اصلی خیلی از بیماری ها است، هدف قرار دادن این فرایند می تواند برای دستیابی به انواع درمان ها و بهبود كیفیت زندگی تقریباً همه افراد مفید باشد.
محققان مؤسسه پلی تكنیك فدرال لوزان(EPFL) حالا قدم جدیدی را در جهت این هدف برداشته اند و با انجام آزمایشات بالینی انسانی یك تركیب مشتق شده از میوه انار نشان دادند كه این تركیب می تواند بدون عوارض جانبی به كاهش سرعت سالخوردگی میتوكندری در افراد سالخورده كمك نماید.
این تركیب كه از میوه انار گرفته شده "اورولیتین ای"(Urolithin A) یا UA نام دارد. این مطالعه به این علت روی این تركیب متمركز شد كه در آزمایش های قبلی به افزایش طول عمر كرم ها و موش ها منجر شده بود.
به نظر می آید این تركیب با بهبود عملكرد میتوكندری(بخش تولید انرژی یك سلول) با پیری مبارزه می كند، به نحوی كه مزایای استفاده از آن شبیه به مزایای ورزش است.
در صورتی كه این تركیب به صورت طبیعی در هیچ غذایی یافت نشد، زیست مولكول های موجود در میوه هایی مانند انار و تمشك در روده انسان می شكنند و به این تركیب تبدیل می شوند.
تیم تحقیقاتی برای این مطالعه این تركیب را شبیه سازی كرد و آنرا در اندازه های(دوز) مختلف به یك گروه ۶۰ نفره از افراد سالمند تزریق نمود. این افراد همه شیوه زندگی كم تحركی داشتند اما در زمان انجام آزمایش، وضعیت سلامت خوبی داشتند. این آزمایش برای تعیین ایمنی این تركیب و كارایی آن انجام شد.
در دور اول آزمایشات، محققان به بعضی از شركت كنندگان یك دوز خوراكی مجاز از UA(بین ۲۵۰ تا ۲۰۰۰ میلی گرم) خوراندند كه در نهایت در مقایسه با گروه كنترل، هیچ عارضه جانبی مشاهده نشد.
بعد از آن محققان ایمنی و اثربخشی تركیب را طی یك دوره ۲۸ روزه آزمایش كردند. شركت كننده ها به چهار گروه تقسیم شدند كه هر یك دوز خوراكی روزانه متفاوتی مصرف می كردند. ۲۵۰ میلی گرم، ۵۰۰ میلی گرم، ۱۰۰۰ میلی گرم و یك گروه كنترل كه دارونما دریافت می كردند.
باز هم هیچ عارضه جانبی در هیچ یك از افراد مشاهده نشد. محققان به شناسایی زیست نشانگرهای UA در نمونه های پلاسمای گرفته شده از بیماران پرداختند و دریافتند كه آنها در تمام دوزها حضور دارند. مهم اینكه تیم متوجه شد كه در دوزهای ۵۰۰ و ۱۰۰۰ میلی گرم بیان ژن میتوكندری در سلول های عضلانی اسكلتی تحت تأثیر قرار گرفته و فعالیت زیست زایی را درست مانند انجام ورزش تحریك می كند.
زیست زایی یا بیوژنز به پیدایش موجودات زنده از موجودات زنده ای همانند خود گویند.
"یوهان آوركس" نویسنده این مطالعه می گوید: این یافته های جدید نشان داده است كه UA چقدر می تواند برای سلامت انسان مفید باشد.
امید است كه درمان با UA بتواند به كاهش سرعت یا توقف و یا حتی معكوس كردن از دست دادن توده عضلانی اسكلتی و تضعیف سایر بافت ها كه به صورت طبیعی با افزایش سن رخ می دهد منجر شود.
این مطالعه جدید به مجموعه مطالعات مبتنی بر مبارزه با پیری با تمركز بر میتوكندری پیوست. قبلاً دانشمندان راه هایی برای توسعه طول عمر مگس های میوه با ترمیم میتوكندری های صدمه دیده پیدا كرده اند.
یك شركت وابسته به مؤسسه پلی تكنیك فدرال لوزان به نام "آمازنتیس"(Amazentis) می خواهد محصولات UA را هرچه سریع تر به بازار عرضه نماید.
مؤسسه پلی تكنیك فدرال لوزان یكی از دو دانشگاه پلی تكنیك فدرال سوئیس است كه در شهر لوزان سوئیس واقع شده است. این دانشگاه در منطقه فرانسوی زبان لوزان قرار دارد.
راكیزه یا میتوكندری در یاخته (سلول)، اندامكی است كه وظیفه آن تنفس سلولی و نوعی اندامك انتقال انرژی است كه باعث می شود انرژی شیمیایی موجود در مواد غذایی با عمل فسفوریلاسیون اكسیداتیو، به صورت پیوندهای پرانرژی فسفات ATP(آدنوزین تری فسفات) ذخیره شود. این اندامك در تمام یاخته های دارای تنفس هوازی به جز در باكتری ها كه آنزیم های تنفسی آنها در غشای سیتوپلاسمی جایگزین شده اند وجود دارد.
میتوكندری هم همانند كلروپلاست از دو غشای داخلی و خارجی تشكیل شده است با این تفاوت كه دو غشای داخلی و خارجی فضای درون میتوكندری را به دو بخش تقسیم می كند كه عبارتند از فضای درون میتوكندری و فضای بین دو غشا.
درون میتوكندری دی ان اِی حلقوی هم وجود دارد و می تواند مانند پلازمید باكتری به صورت مستقل از سلول هم همانندسازی كند. درون میتوكندری مایعی سیال به نام ماتریكس وجود دارد كه واكنش های مربوط به فرایند تنفس سلولی در آن انجام می شود. تنفس سلولی فرآیندی است كه طی آن انرژی ذخیره شده در غذاها(قندها) به اِی تی پی(مولكول سوختی سلول) تبدیل می شود. در غشای داخلی، چین خوردگی هایی وجود دارد كه به آن كریستا می گویند كه سبب افزایش سطح غشا می شود.
نام میتوكندری تلفیقی از دو واژه یونانی "میتوس"(μίτος) به معنای رشته و "خُندریون"(χονδρίον) به مفهوم دانه است. چون این اندامك اغلب رشته ای یا به صورت دانه های كوچك در سیتوپلاسم همه سلول های یوكاریوتی وجود دارد. میتوكندری ها محل اكسیداسیون سلولی هستند. طی این عمل، كربن دی اكسید تولید می گردد و این همان كربن دی اكسیدی است كه از سلول دفع می شود. میتوكندری مانند یك كارخانه سبب تولید انرژی سلول می شود.
میتوكندری مربوط به بافت یونی پستانداران كه ماتریس و غشای آنها توسط میكروسكوپ الكترونی نمایش داده می شود، اندامكی متصل به غشا است كه در اغلب سلول های یوكاریوتی(سلول هایی كه دی ان اِی آنها در هسته سلول قرار دارد و در اغلب گیاهان، حیوانات، قارچ ها و دیگر اشكال جانداران تشكیل می شوند) وجود دارند. اندازه میتوكندری ها بین ۰٫۵ تا ۱٫۰ میكرومتر می باشد. ساختارهای میتوكندری بعنوان نیروگاه های سلولی توصیف می شوند چون كه بیشتر انرژی شیمیایی سلول یا همان ATP از میتوكندری تولید می شود.
میتوكندری علاوه بر تولید انرژی سلولی، وظایف دیگر درون سلولی هم دارد كه شامل سیگنال دهی، تمایز سلولی، مرگ سلولی و كنترل رشد و حفظ سلول می باشد. میتوكندری می تواند در چندین نوع بیماری تأثیر داشته باشد كه همچون می توان به اختلالات میتوكندری و اختلال عملكرد قلبی اشاره نمود.
میتوكندری همینطور می تواند در فرایند پیری مؤثر باشد. تحقیقات و پژوهش های اخیر نشان می دهند كه اوتیسم بخصوص اوتیسم حاد با نقص در سیستم میتوكندری در ارتباط می باشد.
شاخصه های مختلف و متفاوت، میتوكندری ها را منحصر به فرد كرده است. تعداد میتوكندری ها در سلول بسته به نوع ارگانیسم ها، بافت ها و نوع سلول متفاوت می باشد. برای مثال سلول های خونی قرمز، فاقد میتوكندری می باشند پس انرژی اش را از مسیر گلیكولیز به دست می آورد در حالیكه سلول های سازنده كبد بیشتر از ۲۰۰۰ میتوكندری در ساختار خود دارند. این اندامك شامل چندین توابع مختلف است كه هر كدام عملكرد منحصر به فردی دارند. این واحد سلولی، شامل غشای خارجی، فضای بین دو غشا، كریستا و ماتریكس میتوكندری می باشد.
پروتئین های میتوكندری بسته به نوع و بافت هر قسمت متفاوت می باشند. در انسان، ۶۱۵ نوع مختلف از پروتئین های میتوكندری قلبی شناسایی شده است. در حالیكه در موش ها این تعداد ۹۴۰ عدد می باشد. پروتئوم های میتوكندری به شكل دینامیكی تنظیم می گردند باآنكه اغلب دی ان ای موجود تصور می شود. در سلول دو نوكلئوس قرار دارد، اما میتوكندری ها دارای ژنوم های مستقل خود می باشند. علاوه بر این، دی ان ای میتوكندری نشان داده است كه این واحد سلولی دارای شباهت های قابل توجهی با ژنوم های باكتریایی می باشد.
این مطالعه در مجله Nature Metabolism انتشار یافته است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب